บันทึกการลงทุน (2) “ประสบการณ์หุ้น 1 เด้งครั้งแรก” ในตอนที่แล้วผมได้บอกเล่าประสบการณ์การเจ็บตัวกับหุ้นโภคภัณฑ์ ซึ่งเป็นหุ้นผลิตฟิลม์พลาสติก สำหรับห่ออาหาร โดยการขาดทุนครั้งนั้นผมขาดทุนไปเกิน 1 เท่าตัว (เด้งลง) เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นในช่วงภาวะฟื้นตัวจากวิกฤติแฮมเบอร์เกอร์ ราวๆ 6 ปีที่แล้ว ซึ่งทำให้ผมเจ็บใจ และต้องกลับไปเลียแผล พร้อมกับตั้งคำถามคำโตๆ ในใจว่า “ทำไม” ทำไมผมจึงขาดทุน และนั่นก็ทำให้ผมเปลี่ยนแนวคิดการลงทุนจากการเก็งกำไร มาเป็นการลงทุนแนวเน้นคุณค่า หรือ Value Investment นั่นเอง อ่านตอนที่ 1 ได้ที่นี่ครับ “บันทึกการลงทุนตอนที่ 1” เปลี่ยนแนวคิด ชีวิตเปลี่ยน เมื่อผมขาดทุนอย่างหนัก ในตอนนั้นเองผมไม่กล้าบอกใคร ไม่กล้าบอกคนรอบข้าง เหมือนอย่างที่คนเล่นหุ้นมักพูดกันว่า “คนตายไม่พูด” หมายความว่า คนที่บาดเจ็บมักจะอยู่เงียบๆ อย่างเจียมตัว ไม่กล้าบอกใคร แต่เวลากำไรคนเรามักจะบอกเพื่อนฝูงว่าเรากำไรเท่านั้นเท่านี้ เพราะธรรมชาติของมนุษย์ต้องการให้คนอื่นยอมรับในตัวเรา เมื่อผมกลับมาทบทวนว่าสาเหตุอะไรที่ทำให้ผมต้องบาดเจ็บหนักมากขนาดนั้น แล้วผมก็พบว่า ตอนที่ซื้อหุ้นฟิลม์ตัวนั้นผมซื้อด้วยความโลภ เมื่อความโลภบังตา ทำให้ผมมองไม่ออกว่าราคาหุ้น ณ.ตอนนั้นมันยอดดอยชัดๆ แต่เพราะคิดว่าซื้อแพง ไปขายแพงกว่า สิ่งนั้นเป็นหลุมพรางที่ทำให้ผมต้องเจ็บตัวอย่างไม่ต้องสงสัย พอเรารู้แล้วว่าสาเหตุที่ทำให้เราเจ็บตัวก็เพราะเราโลภ … Continue reading บันทึกการลงทุน (2) “ประสบการณ์หุ้น 1 เด้งครั้งแรก”